🌱 مقدمه
زوجدرمانی فرصتی طلایی برای بازسازی رابطه است؛ جایی که دو نفر با کمک درمانگر تلاش میکنند میان احساسات، نیازها و سوءتفاهمها پلی دوباره بسازند.
اما گاهی، ناخواسته یا از روی عادتهای قدیمی، اشتباهاتی در جلسات رخ میدهد که میتواند فرآیند درمان را کند یا حتی متوقف کند.
در این مقاله از سایت تحول ذهن و زندگی (tzehn.com) به بررسی مهمترین اشتباهات رایج در جلسات زوجدرمانی میپردازیم — از سرزنش و دفاعی بودن گرفته تا پنهانکاری و کنترلگری — و یاد میگیریم چطور میتوانیم با صداقت و همکاری واقعی، از این مسیر بیشترین نتیجه را بگیریم.

💬 هدف زوجدرمانی چیست؟
هدف زوجدرمانی فقط حل دعوا یا نجات ازدواج نیست.
هدف اصلی، درک متقابل، رشد شخصی و یادگیری مهارتهای ارتباطی سالم است.
زوجدرمانگر نقش داور یا قاضی را ندارد؛ بلکه راهنما و مترجمی است که کمک میکند دو نفر زبان احساسی یکدیگر را بفهمند.
اما وقتی یکی از طرفین (یا هر دو) با ذهنیت اشتباه وارد جلسات میشوند، روند درمان با چالش روبهرو میشود.
🚫 اشتباهات رایج در جلسات زوجدرمانی
در ادامه ۹ مورد از اشتباهات متداول را مرور میکنیم که بسیاری از زوجها (حتی با نیت خوب) مرتکب آن میشوند 👇
🔹 ۱. سرزنشکردن همسر
یکی از شایعترین اشتباهات در جلسات، تمرکز بر مقصر دانستن طرف مقابل است.
جملاتی مثل:
«همه مشکلات از وقتیه که تو این کار رو کردی»
«من کامل بودم، تا اینکه تو خرابش کردی»
این نوع جملات دفاع روانی ایجاد میکند و فضای گفتوگو را به میدان نبرد تبدیل میکند.
زوجدرمانگر بهجای «چه کسی مقصر است؟» به دنبال «چطور میتوانیم با هم بهتر عمل کنیم؟» است.
✅ بهتر است بگویید:
«وقتی این اتفاق میافتد، من احساس میکنم…»
تا بتوانید احساس خود را بدون قضاوت بیان کنید.
🔹 ۲. انتظار معجزه از درمانگر
برخی تصور میکنند زوجدرمانگر قرار است همه مشکلات را در چند جلسه «حل کند».
اما حقیقت این است که تغییر الگوهای رفتاری و هیجانی سالها شکل گرفتهاند و نیاز به زمان دارند.
اگر انتظار معجزه داشته باشید، ممکن است بعد از چند جلسه ناامید شوید و درمان را نیمهکاره رها کنید.
زوجدرمانی فرآیندی تدریجی است، نه یک نسخه فوری.
🔹 ۳. پنهانکاری یا تحریف حقیقت
گاهی یکی از زوجها (یا هر دو) بخشی از واقعیت را پنهان میکنند — از ترس قضاوت یا به امید حفظ تصویر مثبت خود.
اما زوجدرمانگر بدون شفافیت نمیتواند به ریشهی مشکل دست یابد.
پنهانکاری، حتی اگر کوچک به نظر برسد (مثلاً در مورد مسائل مالی، ارتباطات گذشته یا احساسات واقعی)، اعتماد درمانی را از بین میبرد.
✅ راهکار: به یاد داشته باشید که درمانگر برای قضاوت نیست؛ او برای فهمیدن و کمککردن است.
🔹 ۴. دفاعی شدن یا سکوت مقاومتی
گاهی در جلسات، یکی از افراد بهجای گفتوگو، در لاک دفاعی یا سکوت فرو میرود.
ممکن است بگوید:
«نمیخوام حرف بزنم چون فایدهای نداره»
یا با چهره سرد، تمام جلسه را در سکوت بگذراند.
اما این سکوت، مانند دیواری است که ارتباط را قطع میکند.
درمانگر نمیتواند کمکی کند مگر اینکه هر دو طرف با صداقت و مشارکت در فرایند حضور داشته باشند.

🔹 ۵. انتظار تغییر فقط از طرف مقابل
یکی از جملات رایج در جلسات:
«من مشکلی ندارم، اون باید تغییر کنه!»
اما واقعیت این است که هیچ رابطهای با تغییر یکطرفه ترمیم نمیشود.
زوجدرمانی فرایند مشترک است؛ یعنی هر دو نفر باید سهم خود را در مشکلات و راهحلها بپذیرند.
🔹 ۶. استفاده از درمان برای اثبات برتری
برخی زوجها از جلسات درمانی برای «اثبات حقانیت» استفاده میکنند:
«دیدی دکتر گفت تقصیر توئه؟!»
این رفتار، زوجدرمانی را از مسیر درمانی به میدان قضاوت تبدیل میکند.
درمانگر در پی داوری نیست، بلکه هدفش درک متقابل و رشد مشترک است.
🔹 ۷. بیتوجهی به تمرینهای بین جلسات
بسیاری از درمانگران تمرینهایی برای خانه میدهند — مثل نوشتن احساسات، تمرین گفتوگو بدون قضاوت یا زمانبندی برای گفتوگوهای آرام.
اما برخی زوجها این تمرینها را جدی نمیگیرند و فقط منتظر جلسهی بعد میمانند.
واقعیت این است که پیشرفت واقعی در فاصله بین جلسات اتفاق میافتد.
🔹 ۸. آوردن «داور سوم» به رابطه
گاهی یکی از طرفین سعی میکند با آوردن نظر دیگران (مثلاً خانواده یا دوستان) در جلسه، موضع خود را تقویت کند.
«مامانم هم میگه حق با منه!»
اما این کار نهتنها کمکی نمیکند، بلکه احساس اتحاد زوجی را تضعیف میکند.
زوجدرمانی فضایی خصوصی برای دو نفر است، نه جمع خانوادگی.
🔹 ۹. ترک زودهنگام جلسات
گاهی بعد از یکیدو جلسه، زوجها احساس میکنند اوضاع کمی بهتر شده و درمان را رها میکنند.
اما درست در همین مرحله، تغییرات عمیق هنوز تثبیت نشدهاند.
ترک زودهنگام جلسات، احتمال بازگشت به الگوهای قبلی را بالا میبرد.
✅ پیشنهاد: حتی اگر احساس بهبود دارید، چند جلسهی پایانی را برای تثبیت مهارتها ادامه دهید.
🌿 چگونه از جلسات زوجدرمانی بهترین نتیجه را بگیریم؟
برای اینکه زوجدرمانی واقعاً مؤثر باشد، لازم است:
-
با ذهن باز و بدون پیشداوری وارد شوید.
-
احساسات واقعی خود را بدون ترس از قضاوت بیان کنید.
-
به درمانگر اعتماد کنید و فرایند را تا پایان ادامه دهید.
-
در فاصلهی بین جلسات تمرینها را انجام دهید.
-
به جای پیروزی، به بهبود رابطه فکر کنید.

💞 جمعبندی
زوجدرمانی زمانی مؤثر است که با صداقت، تعهد و همکاری دوطرفه همراه باشد.
اگر یکی از زوجها سعی کند نقش قربانی یا قاضی را بازی کند، درمان عملاً به بنبست میرسد.
اشتباهات رایجی مثل سرزنش، پنهانکاری، سکوت دفاعی یا انتظار معجزه از درمانگر،
فرآیند درمان را کند میکند.
اما اگر هر دو نفر بپذیرند که رابطه نیاز به «تغییر مشترک» دارد،
جلسات زوجدرمانی میتواند به نقطهی آغاز آرامش، صمیمیت و درک متقابل تبدیل شود.


